Benim çocukluğumda hatıra defterleri vardı.İlk hatıra defterlerimiz kırtasiyeden aldığımız çizgisiz küçük boy defterlerdi.İçini kendimiz süslerdik kuru boyalarla rengarenk.İlk sayfaları ailemize sonrakileri de en sevdiğimiz arkadaşımızdan başlayarak çevremizde tanıdığımız, sevdiğimiz kim varsa onlara ayırırdık.İçlerine maniler yazılırdı.( Sepet sepet yumurta sakın beni unutma ) gibi pek çoğunu hatırlayamadığım maniler.
Sonraları bu defterlerin hazırları çıktı.Zamanla çeşitleri arttı ve zenginleşti.Defter süsünden kurtulduk ama bu defa arkadaşlarımıza yazdığımız yazıları güzelleştirmeye, zenginleştirmeye uğraştık.Onu en çok bizim sevdiğimizi anlasın diye.
Sonradan hatıra defterlerinin yerini kendi yazdığımız günlükler almaya başladı.Yaşadığımız ilginç, eğlenceli, üzücü olayları yazdık.
Şimdi de teknoloji sayesinde günlüklerimizi internet ortamında bizi tanıyan ya da tanımayan insanlarla paylaşıyoruz.İyi mi ediyoruz, kötü mü ediyoruz onu zaman gösterecek.
Sonraları bu defterlerin hazırları çıktı.Zamanla çeşitleri arttı ve zenginleşti.Defter süsünden kurtulduk ama bu defa arkadaşlarımıza yazdığımız yazıları güzelleştirmeye, zenginleştirmeye uğraştık.Onu en çok bizim sevdiğimizi anlasın diye.
Sonradan hatıra defterlerinin yerini kendi yazdığımız günlükler almaya başladı.Yaşadığımız ilginç, eğlenceli, üzücü olayları yazdık.
Şimdi de teknoloji sayesinde günlüklerimizi internet ortamında bizi tanıyan ya da tanımayan insanlarla paylaşıyoruz.İyi mi ediyoruz, kötü mü ediyoruz onu zaman gösterecek.
kalbin kadar temiz bu sayfaları bana ayırdığın için teşekkür ederim:))) bir de böyle söylerdik değil mi , arkadaşların hatıra defterlerine yazarken:))))
YanıtlaSilsevgilerimi bırakıyorum gültercim..